snȕžditi
snȕžditi svrš. 〈prez. snȕždīm, pril. pr. -īvši, prid. trp. snȕžden〉
Izvedeni oblici
| Svršeni | |
|---|---|
| infinitiv | |
| snužditi | |
| prezent | |
| jednina | |
| 1. | snuždim |
| 2. | snuždiš |
| 3. | snuždi |
| množina | |
| 1. | snuždimo |
| 2. | snuždite |
| 3. | snužde |
| futur | |
| jednina | |
| 1. | snuždit ću |
| 2. | snuždit ćeš |
| 3. | snuždit će |
| množina | |
| 1. | snuždit ćemo |
| 2. | snuždit ćete |
| 3. | snuždit će |
| aorist | |
| jednina | |
| 1. | snuždih |
| 2. | snuždi |
| 3. | snuždi |
| množina | |
| 1. | snuždismo |
| 2. | snuždiste |
| 3. | snuždiše |
| perfekt | |
| jednina | |
| 1. | snuždio sam |
| 2. | snuždio si |
| 3. | snuždio je |
| množina | |
| 1. | snuždili smo |
| 2. | snuždili ste |
| 3. | snuždili su |
| pluskvamperfekt | |
| jednina | |
| 1. | bio sam snuždio |
| 2. | bio si snuždio |
| 3. | bio je snuždio |
| množina | |
| 1. | bili smo snuždili |
| 2. | bili ste snuždili |
| 3. | bili su snuždili |
| imperativ | |
| jednina | |
| 2. | snuždi |
| množina | |
| 1. | snuždimo |
| 2. | snuždite |
| glagolski prilog prošli | |
| snuždivši | |
| glagolski pridjev aktivni | |
| snuždio, snuždila, snuždilo | |
| snuždili, snuždile, snuždila | |
| glagolski pridjev pasivni | |
| snužden, snuždena, snuždeno | |
| snuždeni, snuždene, snuždena | |
Definicija
| 1. | (koga) učiniti koga potištenim, neraspoloženim |
| 2. | (se) postati potišten, neraspoložen |
Etimologija
✧ s (a)- + v. nužda
