oklòpiti
oklòpiti (koga, što, se) svrš. 〈prez. òklopīm (se), pril. pr. -īvši (se), prid. trp. òklopljen〉
Izvedeni oblici
| Svršeni | |
|---|---|
| infinitiv | |
| oklopiti | |
| prezent | |
| jednina | |
| 1. | oklopim |
| 2. | oklopiš |
| 3. | oklopi |
| množina | |
| 1. | oklopimo |
| 2. | oklopite |
| 3. | oklopiju |
| futur | |
| jednina | |
| 1. | oklopit ću |
| 2. | oklopit ćeš |
| 3. | oklopit će |
| množina | |
| 1. | oklopit ćemo |
| 2. | oklopit ćete |
| 3. | oklopit će |
| aorist | |
| jednina | |
| 1. | oklopih |
| 2. | oklopi |
| 3. | oklopi |
| množina | |
| 1. | oklopismo |
| 2. | oklopiste |
| 3. | oklopiše |
| perfekt | |
| jednina | |
| 1. | oklopio sam |
| 2. | oklopio si |
| 3. | oklopio je |
| množina | |
| 1. | oklopili smo |
| 2. | oklopili ste |
| 3. | oklopili su |
| pluskvamperfekt | |
| jednina | |
| 1. | bio sam oklopio |
| 2. | bio si oklopio |
| 3. | bio je oklopio |
| množina | |
| 1. | bili smo oklopili |
| 2. | bili ste oklopili |
| 3. | bili su oklopili |
| imperativ | |
| jednina | |
| 2. | oklopij |
| množina | |
| 1. | oklopijmo |
| 2. | oklopijte |
| glagolski prilog prošli | |
| oklopivši | |
| glagolski pridjev aktivni | |
| oklopio, oklopila, oklopilo | |
| oklopili, oklopile, oklopila | |
| glagolski pridjev pasivni | |
| oklopin, oklopina, oklopino | |
| oklopini, oklopine, oklopina | |
Definicija
staviti u oklop, odjenuti u oklop
Onomastika
♦ pr. (prema zanimanju i nadimačka): Oklòbdžija (130, Gospić, Banovina, Primorje, Z Slavonija), Òklopčić (sred. Dalmacija, Podravina, I Slavonija)
Etimologija
✧ o (b)- + v. sklop, (s)klopiti
