Hrvatski jezični portal

hiròmant

hiròmant m 〈G mn -nātā〉

Izvedeni oblici
jednina
N hiromant
G hiromanta
D hiromantu
A hiromanta
V hiromante
L hiromantu
I hiromantom
množina
N hiromanti
G hiromanata
D hiromantima
A hiromante
V hiromanti
L hiromantima
I hiromantima
Definicija
1. onaj koji se bavi hiromantijom
2. pren. onaj koji želi drugoga smutiti, prevariti; prevarant
Etimologija
grč. kheirómantis ≃ hiro- + -mant