imitírati
imitírati (koga, što) nesvrš. 〈prez. imìtīrām, pril. sad. -ajūći, gl. im. -ānje〉
Nesvršeni | |
---|---|
infinitiv | |
imitirati | |
prezent | |
jednina | |
1. | imitiram |
2. | imitiraš |
3. | imitira |
množina | |
1. | imitiramo |
2. | imitirate |
3. | imitiraju |
futur | |
jednina | |
1. | imitirat ću |
2. | imitirat ćeš |
3. | imitirat će |
množina | |
1. | imitirat ćemo |
2. | imitirat ćete |
3. | imitirat će |
imperfekt | |
jednina | |
1. | imitirah |
2. | imitiraše |
3. | imitiraše |
množina | |
1. | imitirasmo |
2. | imitiraste |
3. | imitirahu |
perfekt | |
jednina | |
1. | imitirao sam |
2. | imitirao si |
3. | imitirao je |
množina | |
1. | imitirali smo |
2. | imitirali ste |
3. | imitirali su |
pluskvamperfekt | |
jednina | |
1. | bio sam imitirao |
2. | bio si imitirao |
3. | bio je imitirao |
množina | |
1. | bili smo imitirali |
2. | bili ste imitirali |
3. | bili su imitirali |
imperativ | |
jednina | |
2. | imitiraj |
množina | |
1. | imitirajmo |
2. | imitirajte |
glagolski prilog sadašnji | |
imitirajući | |
glagolski pridjev aktivni | |
imitirao, imitirala, imitiralo | |
imitirali, imitirale, imitirala | |
glagolski pridjev pasivni | |
imitiran, imitirana, imitirano | |
imitirani, imitirane, imitirana |