emitírati
emitírati (što) dv. 〈prez. emìtīrām, pril. sad. -ajūći, pril. pr. -āvši, prid. trp. emìtīrān, gl. im. -ānje〉
Dv. | |
---|---|
infinitiv | |
emitirati | |
prezent | |
jednina | |
1. | emitiram |
2. | emitiraš |
3. | emitira |
množina | |
1. | emitiramo |
2. | emitirate |
3. | emitiraju |
futur | |
jednina | |
1. | emitirat ću |
2. | emitirat ćeš |
3. | emitirat će |
množina | |
1. | emitirat ćemo |
2. | emitirat ćete |
3. | emitirat će |
imperfekt | |
jednina | |
1. | emitirah |
2. | emitiraše |
3. | emitiraše |
množina | |
1. | emitirasmo |
2. | emitiraste |
3. | emitirahu |
aorist | |
jednina | |
1. | emitirah |
2. | |
3. | |
množina | |
1. | |
2. | |
3. | |
perfekt | |
jednina | |
1. | emitirao sam |
2. | emitirao si |
3. | emitirao je |
množina | |
1. | emitirali smo |
2. | emitirali ste |
3. | emitirali su |
pluskvamperfekt | |
jednina | |
1. | bio sam emitirao |
2. | bio si emitirao |
3. | bio je emitirao |
množina | |
1. | bili smo emitirali |
2. | bili ste emitirali |
3. | bili su emitirali |
imperativ | |
jednina | |
2. | emitiraj |
množina | |
1. | emitirajmo |
2. | emitirajte |
glagolski prilog sadašnji | |
emitirajući | |
glagolski prilog prošli | |
emitiravši | |
glagolski pridjev aktivni | |
emitirao, emitirala, emitiralo | |
emitirali, emitirale, emitirala | |
glagolski pridjev pasivni | |
emitiran, emitirana, emitirano | |
emitirani, emitirane, emitirana |
1. | odaslati/odašiljati valove, svjetlosne i druge energije |
2. | (iz)voditi emisiju (1,3) |
3. | pren. prenositi/prenašati na druge ljude [emitirati pozitivnu energiju]; isijati/isijavati |