fìniš
fìniš m 〈N mn -i〉
Izvedeni oblici
| jednina | |
|---|---|
| N | finiš |
| G | finiša |
| D | finišu |
| A | finiš |
| V | finišu |
| L | finišu |
| I | finišem |
| množina | |
| N | finiši |
| G | finiša |
| D | finišima |
| A | finiše |
| V | finiši |
| L | finišima |
| I | finišima |
Definicija
| 1. | sport završni, odlučni dio natjecanja u brzini; konačnica |
| 2. | žarg. završetak, okončanje, kraj, dovršetak, konac |
Etimologija
✧ engl. finish ≃ lat. finis: kraj, konac; svršetak
