dẉpsti
dẉpsti (što) nesvrš. 〈prez. dúbem, pril. sad. dúbūći, gl. im. dúbēnje〉
Izvedeni oblici
| Nesvršeni | |
|---|---|
| infinitiv | |
| dupsti | |
| prezent | |
| jednina | |
| 1. | dubem |
| 2. | dubeš |
| 3. | dube |
| množina | |
| 1. | dubemo |
| 2. | dubete |
| 3. | dubu |
| futur | |
| jednina | |
| 1. | dupst ću |
| 2. | dupst ćeš |
| 3. | dupst će |
| množina | |
| 1. | dupst ćemo |
| 2. | dupst ćete |
| 3. | dupst će |
| imperfekt | |
| jednina | |
| 1. | dubijah |
| 2. | dubijaše |
| 3. | dubijaše |
| množina | |
| 1. | dubijasmo |
| 2. | dubijaste |
| 3. | dubijahu |
| perfekt | |
| jednina | |
| 1. | dubao sam |
| 2. | dubao si |
| 3. | dubao je |
| množina | |
| 1. | dubli smo |
| 2. | dubli ste |
| 3. | dubli su |
| pluskvamperfekt | |
| jednina | |
| 1. | bio sam dubao |
| 2. | bio si dubao |
| 3. | bio je dubao |
| množina | |
| 1. | bili smo dubli |
| 2. | bili ste dubli |
| 3. | bili su dubli |
| imperativ | |
| jednina | |
| 2. | dubi |
| množina | |
| 1. | dubimo |
| 2. | dubite |
| glagolski prilog sadašnji | |
| dubući | |
| glagolski pridjev aktivni | |
| dubao, dubla, dublo | |
| dubli, duble, dubla | |
| glagolski pridjev pasivni | |
| duben, dubena, dubeno | |
| dubeni, dubene, dubena | |
Definicija
| 1. | upotrebom prikladnog oštrog oruđa napraviti udubinu (ob. onako kao što se radi dlijetom ili nožem); dubiti |
| 2. | produbljivati (o promišljanju kakva problema, teme itd.) |
Etimologija
✧ prasl. *dьlbsti (strus. dъlbsti, češ. dlbsti) ≃ stvnjem. bi-telban: kopati
