Hrvatski jezični portal

ćȁknūt

ćȁknūt prid.odr. -ī〉

Izvedeni oblici
Pozitiv - neodr.
 
muški rod
jednina
N ćaknut
G ćaknuta
D ćaknutu
A ćaknuta / ćaknut
V ćaknuti
L ćaknutu
I ćaknutim
množina
N ćaknuti
G ćaknutih
D ćaknutim / ćaknutima
A ćaknute
V ćaknuti
L ćaknutim / ćaknutima
I ćaknutim / ćaknutima
 
srednji rod
jednina
N ćaknuto
G ćaknuta
D ćaknutu
A ćaknuto
V ćaknuto
L ćaknutu
I ćaknutim
množina
N ćaknuta
G ćaknutih
D ćaknutim / ćaknutima
A ćaknuta
V ćaknuta
L ćaknutim / ćaknutima
I ćaknutim / ćaknutima
 
ženski rod
jednina
N ćaknuta
G ćaknute
D ćaknutoj
A ćaknutu
V ćaknuta
L ćaknutoj
I ćaknutom
množina
N ćaknute
G ćaknutih
D ćaknutim / ćaknutima
A ćaknute
V ćaknute
L ćaknutim / ćaknutima
I ćaknutim / ćaknutima
 
Pozitiv - odr.
 
muški rod
jednina
N ćaknuti
G ćaknutog / ćaknutoga
D ćaknutom / ćaknutome / ćaknutomu
A ćaknutog / ćaknuti
V ćaknuti
L ćaknutom / ćaknutome / ćaknutomu
I ćaknutim
množina
N ćaknuti
G ćaknutih
D ćaknutim / ćaknutima
A ćaknute
V ćaknuti
L ćaknutim / ćaknutima
I ćaknutim / ćaknutima
 
srednji rod
jednina
N ćaknuto
G ćaknutog / ćaknutoga
D ćaknutom / ćaknutome / ćaknutomu
A ćaknuto
V ćaknuto
L ćaknutom / ćaknutome / ćaknutomu
I ćaknutim
množina
N ćaknuta
G ćaknutih
D ćaknutim / ćaknutima
A ćaknuta
V ćaknuta
L ćaknutim / ćaknutima
I ćaknutim / ćaknutima
 
ženski rod
jednina
N ćaknuta
G ćaknute
D ćaknutoj
A ćaknutu
V ćaknuta
L ćaknutoj
I ćaknutom
množina
N ćaknute
G ćaknutih
D ćaknutim / ćaknutima
A ćaknute
V ćaknute
L ćaknutim / ćaknutima
I ćaknutim / ćaknutima
 
Komparativ
muški rod
jednina
N ćaknutiji
G ćaknutijeg / ćaknutijega
D ćaknutijem / ćaknutijemu
A ćaknutijeg / ćaknutijega
V ćaknutiji
L ćaknutijem / ćaknutijemu
I ćaknutijim
množina
N ćaknutiji
G ćaknutijih
D ćaknutijim / ćaknutijima
A ćaknutije
V ćaknutiji
L ćaknutijim / ćaknutijima
I ćaknutijim / ćaknutijima
 
srednji rod
jednina
N ćaknutije
G ćaknutijeg / ćaknutijega
D ćaknutijem / ćaknutijemu
A ćaknutije
V ćaknutije
L ćaknutijem / ćaknutijemu
I ćaknutijim
množina
N ćaknutija
G ćaknutijih
D ćaknutijim / ćaknutijima
A ćaknutija
V ćaknutija
L ćaknutijim / ćaknutijima
I ćaknutijim / ćaknutijima
 
ženski rod
jednina
N ćaknutija
G ćaknutije
D ćaknutijoj
A ćaknutiju
V ćaknutija
L ćaknutijoj
I ćaknutijom
množina
N ćaknutija
G ćaknutijih
D ćaknutijim / ćaknutijima
A ćaknutije
V ćaknutije
L ćaknutijim / ćaknutijima
I ćaknutijim / ćaknutijima
 
Superlativ
muški rod
jednina
N najćaknutiji
G najćaknutijeg / najćaknutijega
D najćaknutijem / najćaknutijemu
A najćaknutijeg / najćaknutijega
V najćaknutiji
L najćaknutijem / najćaknutijemu
I najćaknutijim
množina
N najćaknutiji
G najćaknutijih
D najćaknutijim / najćaknutijima
A najćaknutije
V najćaknutiji
L najćaknutijim / najćaknutijima
I najćaknutijim / najćaknutijima
 
srednji rod
jednina
N najćaknutije
G najćaknutijeg / najćaknutijega
D najćaknutijem / najćaknutijemu
A najćaknutije
V najćaknutije
L najćaknutijem / najćaknutijemu
I najćaknutijim
množina
N najćaknutija
G najćaknutijih
D najćaknutijim / najćaknutijima
A najćaknutija
V najćaknutija
L najćaknutijim / najćaknutijima
I najćaknutijim / najćaknutijima
 
ženski rod
jednina
N najćaknutija
G najćaknutije
D najćaknutijoj
A najćaknutiju
V najćaknutija
L najćaknutijoj
I najćaknutijom
množina
N najćaknutija
G najćaknutijih
D najćaknutijim / najćaknutijima
A najćaknutije
V najćaknutije
L najćaknutijim / najćaknutijima
I najćaknutijim / najćaknutijima
Definicija
razg. pejor. koji nije potpuno pri sebi, koji nije sasvim normalan; čuknut, šuknut, udaren
Etimologija
✧ ? rum. tȋcnit: udaren