dignìtēt
dignìtēt m 〈G dignitéta〉
Izvedeni oblici
| jednina | |
|---|---|
| N | dignitet |
| G | digniteta |
| D | dignitetu |
| A | dignitet |
| V | dignitete |
| L | dignitetu |
| I | dignitetom |
| množina | |
| N | digniteti |
| G | digniteta |
| D | dignitetima |
| A | dignitete |
| V | digniteti |
| L | dignitetima |
| I | dignitetima |
Definicija
| 1. | položaj onoga koji je cijenjen, uvažavan i slavljen [osoba od digniteta]; čast, dostojanstvo, ugled |
| 2. | visoka čast, služba ili pozicija |
| 3. | formalna uzdržljivost u nastupu ili ponašanju, dostojanstveno držanje, ponašanje |
Etimologija
✧ njem. Dignität ≃ lat. dignitas: vrijednost, dostojnost ≃ dignus: vrijedan
