tȉtula
tȉtula ž
Izvedeni oblici
| jednina | |
|---|---|
| N | titula |
| G | titule |
| D | tituli |
| A | titulu |
| V | titulo |
| L | tituli |
| I | titulom |
| množina | |
| N | titule |
| G | titula |
| D | titulama |
| A | titule |
| V | titule |
| L | titulama |
| I | titulama |
Definicija
| 1. | a. formalan naslov pripisan osobi ili obitelji po zaslugama (Sir u Velikoj Britaniji), po položaju (ekscelencija za ambasadora), po staleško-nasljednom pravu (barun, grof i sl.) b. formalan naslov uz stečeno zvanje (inženjer, doktor znanosti i sl.) |
| 2. | opisni naslov; epitet |
| 3. | sport osvojen naslov u sportskim natjecanjima [titula prvaka nepravedno nam je oduzeta] |
| 4. | pravn. okolnost na temelju koje se neko pravo stječe ili prelazi s jedne osobe na drugu |
Etimologija
✧ lat. titulus: naslov
