umákati
umákati (što) nesvrš. 〈prez. ùmāčēm, pril. sad. umáčūći, gl. im. -ānje〉,
Nesvršeni | |
---|---|
infinitiv | |
umakati | |
prezent | |
jednina | |
1. | umačem |
2. | umačeš |
3. | umače |
množina | |
1. | umačemo |
2. | umačete |
3. | umaču |
futur | |
jednina | |
1. | umakat ću |
2. | umakat ćeš |
3. | umakat će |
množina | |
1. | umakat ćemo |
2. | umakat ćete |
3. | umakat će |
imperfekt | |
jednina | |
1. | umakah |
2. | umakaše |
3. | umakaše |
množina | |
1. | umakasmo |
2. | umakaste |
3. | umakahu |
perfekt | |
jednina | |
1. | umakao sam |
2. | umakao si |
3. | umakao je |
množina | |
1. | umakali smo |
2. | umakali ste |
3. | umakali su |
pluskvamperfekt | |
jednina | |
1. | bio sam umakao |
2. | bio si umakao |
3. | bio je umakao |
množina | |
1. | bili smo umakali |
2. | bili ste umakali |
3. | bili su umakali |
imperativ | |
jednina | |
2. | umači |
množina | |
1. | umačimo |
2. | umačite |
glagolski prilog sadašnji | |
umačući | |
glagolski pridjev aktivni | |
umakao, umakala, umakalo | |
umakali, umakale, umakala | |
glagolski pridjev pasivni | |
umakan, umakana, umakano | |
umakani, umakane, umakana |