bŕkati
bŕkati (što, koga) nesvrš. 〈prez. bȓkām, pril. sad. -ajūći, prid. trp. bȓkān, gl. im. -ānje〉
Izvedeni oblici
| Nesvršeni | |
|---|---|
| infinitiv | |
| brkati | |
| prezent | |
| jednina | |
| 1. | brkam |
| 2. | brkaš |
| 3. | brka |
| množina | |
| 1. | brkamo |
| 2. | brkate |
| 3. | brkaju |
| futur | |
| jednina | |
| 1. | brkat ću |
| 2. | brkat ćeš |
| 3. | brkat će |
| množina | |
| 1. | brkat ćemo |
| 2. | brkat ćete |
| 3. | brkat će |
| imperfekt | |
| jednina | |
| 1. | brkah |
| 2. | brkaše |
| 3. | brkaše |
| množina | |
| 1. | brkasmo |
| 2. | brkaste |
| 3. | brkahu |
| perfekt | |
| jednina | |
| 1. | brkao sam |
| 2. | brkao si |
| 3. | brkao je |
| množina | |
| 1. | brkali smo |
| 2. | brkali ste |
| 3. | brkali su |
| pluskvamperfekt | |
| jednina | |
| 1. | bio sam brkao |
| 2. | bio si brkao |
| 3. | bio je brkao |
| množina | |
| 1. | bili smo brkali |
| 2. | bili ste brkali |
| 3. | bili su brkali |
| imperativ | |
| jednina | |
| 2. | brkaj |
| množina | |
| 1. | brkajmo |
| 2. | brkajte |
| glagolski prilog sadašnji | |
| brkajući | |
| glagolski pridjev aktivni | |
| brkao, brkala, brkalo | |
| brkali, brkale, brkala | |
| glagolski pridjev pasivni | |
| brkan, brkana, brkano | |
| brkani, brkane, brkana | |
Definicija
| 1. | zamjenjivati jedan pojam drugim, dolaziti u zabunu uzimajući jednu stvar za drugu, ne razlikujući; miješati [brkati pojmove] |
| 2. | prevrtati, preturati bez reda |
Etimologija
✧ onom. ≃ rus. bórkat', v. uzburkati
