zvònīk
zvònīk m 〈G zvoníka, N mn zvoníci〉
Izvedeni oblici
| jednina | |
|---|---|
| N | zvonik |
| G | zvonika |
| D | zvoniku |
| A | zvonik |
| V | zvoniče |
| L | zvoniku |
| I | zvonikom |
| množina | |
| N | zvonici |
| G | zvonika |
| D | zvonicima |
| A | zvonike |
| V | zvonici |
| L | zvonicima |
| I | zvonicima |
Definicija
crkveni toranj ili dio crkve na kojem su zvona
Etimologija
✧ vidi zvȍn
