Hrvatski jezični portal

konstàntan

konstàntan prid.odr. -tnī〉

Izvedeni oblici
Pozitiv - neodr.
 
muški rod
jednina
N konstantan
G konstantna
D konstantnu
A konstantna / konstantan
V konstantni
L konstantnu
I konstantnim
množina
N konstantni
G konstantnih
D konstantnim / konstantnima
A konstantne
V konstantni
L konstantnim / konstantnima
I konstantnim / konstantnima
 
srednji rod
jednina
N konstantno
G konstantna
D konstantnu
A konstantno
V konstantno
L konstantnu
I konstantnim
množina
N konstantna
G konstantnih
D konstantnim / konstantnima
A konstantna
V konstantna
L konstantnim / konstantnima
I konstantnim / konstantnima
 
ženski rod
jednina
N konstantna
G konstantne
D konstantnoj
A konstantnu
V konstantna
L konstantnoj
I konstantnom
množina
N konstantne
G konstantnih
D konstantnim / konstantnima
A konstantne
V konstantne
L konstantnim / konstantnima
I konstantnim / konstantnima
 
Pozitiv - odr.
 
muški rod
jednina
N konstantni
G konstantnog / konstantnoga
D konstantnom / konstantnome / konstantnomu
A konstantnog / konstantni
V konstantni
L konstantnom / konstantnome / konstantnomu
I konstantnim
množina
N konstantni
G konstantnih
D konstantnim / konstantnima
A konstantne
V konstantni
L konstantnim / konstantnima
I konstantnim / konstantnima
 
srednji rod
jednina
N konstantno
G konstantnog / konstantnoga
D konstantnom / konstantnome / konstantnomu
A konstantno
V konstantno
L konstantnom / konstantnome / konstantnomu
I konstantnim
množina
N konstantna
G konstantnih
D konstantnim / konstantnima
A konstantna
V konstantna
L konstantnim / konstantnima
I konstantnim / konstantnima
 
ženski rod
jednina
N konstantna
G konstantne
D konstantnoj
A konstantnu
V konstantna
L konstantnoj
I konstantnom
množina
N konstantne
G konstantnih
D konstantnim / konstantnima
A konstantne
V konstantne
L konstantnim / konstantnima
I konstantnim / konstantnima
Definicija
1. koji se ne mijenja [konstantna veličina]; nepromjenjiv
2. koji ne prestaje [konstantna bol]; neprekidan, stalan
3. koji se ne koleba [on je konstantan u svojim stavovima]; postojan, vjeran
Etimologija
njem. konstant ← lat. constans: postojan ← constare: postojano, čvrsto stajati; constantia: konstantnost