krstáriti
krstáriti () nesvrš. 〈prez. kẕstārīm, pril. sad. -rēći, gl. im. -rēnje〉
Izvedeni oblici
| Nesvršeni | |
|---|---|
| infinitiv | |
| krstariti | |
| prezent | |
| jednina | |
| 1. | krstarim |
| 2. | krstariš |
| 3. | krstari |
| množina | |
| 1. | krstarimo |
| 2. | krstarite |
| 3. | krstare |
| futur | |
| jednina | |
| 1. | krstarit ću |
| 2. | krstarit ćeš |
| 3. | krstarit će |
| množina | |
| 1. | krstarit ćemo |
| 2. | krstarit ćete |
| 3. | krstarit će |
| imperfekt | |
| jednina | |
| 1. | krstarah |
| 2. | krstaraše |
| 3. | krstaraše |
| množina | |
| 1. | krstarasmo |
| 2. | krstaraste |
| 3. | krstarahu |
| perfekt | |
| jednina | |
| 1. | krstario sam |
| 2. | krstario si |
| 3. | krstario je |
| množina | |
| 1. | krstarili smo |
| 2. | krstarili ste |
| 3. | krstarili su |
| pluskvamperfekt | |
| jednina | |
| 1. | bio sam krstario |
| 2. | bio si krstario |
| 3. | bio je krstario |
| množina | |
| 1. | bili smo krstarili |
| 2. | bili ste krstarili |
| 3. | bili su krstarili |
| imperativ | |
| jednina | |
| 2. | krstari |
| množina | |
| 1. | krstarimo |
| 2. | krstarite |
| glagolski prilog sadašnji | |
| krstareći | |
| glagolski pridjev aktivni | |
| krstario, krstarila, krstarilo | |
| krstarili, krstarile, krstarila | |
Definicija
| 1. | ploviti morem na jahti ili većem brodu za sport i rekreaciju |
| 2. | patrolirati ili izviđati morem |
| 3. | pren. kretati se pješice ili vozilom u raznim pravcima [krstariti ulicama] |
Etimologija
✧ v. krst
