benediktínac
benediktínac m 〈G -nca, V benedìktīnče, N mn -nci, G benedìktīnācā〉
jednina | |
---|---|
N | benediktinac |
G | benediktinca |
D | benediktincu |
A | benediktinca |
V | benediktinče |
L | benediktincu |
I | benediktincem |
množina | |
N | benediktinci |
G | benediktinaca |
D | benediktincima |
A | benediktince |
V | benediktinci |
L | benediktincima |
I | benediktincima |
1. | kat. pripadnik reda Sv. Benedikta (najstariji katolički samostanski red, 529. Monte Cassino), slijedi ideal molitve i rada (Ora et labora) uz zavjet da će sav život živjeti u jednom samostanu; benediktin |
2. | liker koji proizvode benediktinci po svojem receptu; »benediktiner« |