prekáliti
prekáliti svrš. 〈prez. prèkālīm, pril. pr. -īvši, prid. trp. prèkāljen〉
Izvedeni oblici
| Svršeni | |
|---|---|
| infinitiv | |
| prekaliti | |
| prezent | |
| jednina | |
| 1. | prekalim |
| 2. | prekališ |
| 3. | prekali |
| množina | |
| 1. | prekalimo |
| 2. | prekalite |
| 3. | prekale |
| futur | |
| jednina | |
| 1. | prekalit ću |
| 2. | prekalit ćeš |
| 3. | prekalit će |
| množina | |
| 1. | prekalit ćemo |
| 2. | prekalit ćete |
| 3. | prekalit će |
| aorist | |
| jednina | |
| 1. | prekalih |
| 2. | prekali |
| 3. | prekali |
| množina | |
| 1. | prekalismo |
| 2. | prekaliste |
| 3. | prekališe |
| perfekt | |
| jednina | |
| 1. | prekalio sam |
| 2. | prekalio si |
| 3. | prekalio je |
| množina | |
| 1. | prekalili smo |
| 2. | prekalili ste |
| 3. | prekalili su |
| pluskvamperfekt | |
| jednina | |
| 1. | bio sam prekalio |
| 2. | bio si prekalio |
| 3. | bio je prekalio |
| množina | |
| 1. | bili smo prekalili |
| 2. | bili ste prekalili |
| 3. | bili su prekalili |
| imperativ | |
| jednina | |
| 2. | prekali |
| množina | |
| 1. | prekalimo |
| 2. | prekalite |
| glagolski prilog prošli | |
| prekalivši | |
| glagolski pridjev aktivni | |
| prekalio, prekalila, prekalilo | |
| prekalili, prekalile, prekalila | |
| glagolski pridjev pasivni | |
| prekaljen, prekaljena, prekaljeno | |
| prekaljeni, prekaljene, prekaljena | |
Definicija
| 1. | (što) usavršiti kaljenjem [prekaliti čelik] |
| 2. | (se) u teškoćama postati jak, otporan, izdržljiv, iskusan, itd.; očeličiti |
Etimologija
✧ pre-1 + v. kaliti
