primíriti
primíriti svrš. 〈prez. prìmīrīm, pril. pr. -īvši, prid. trp. prìmīren〉
Izvedeni oblici
| Svršeni | |
|---|---|
| infinitiv | |
| primiriti | |
| prezent | |
| jednina | |
| 1. | primirim |
| 2. | primiriš |
| 3. | primiri |
| množina | |
| 1. | primirimo |
| 2. | primirite |
| 3. | primire |
| futur | |
| jednina | |
| 1. | primirit ću |
| 2. | primirit ćeš |
| 3. | primirit će |
| množina | |
| 1. | primirit ćemo |
| 2. | primirit ćete |
| 3. | primirit će |
| aorist | |
| jednina | |
| 1. | primirih |
| 2. | primiri |
| 3. | primiri |
| množina | |
| 1. | primirismo |
| 2. | primiriste |
| 3. | primiriše |
| perfekt | |
| jednina | |
| 1. | primirio sam |
| 2. | primirio si |
| 3. | primirio je |
| množina | |
| 1. | primirili smo |
| 2. | primirili ste |
| 3. | primirili su |
| pluskvamperfekt | |
| jednina | |
| 1. | bio sam primirio |
| 2. | bio si primirio |
| 3. | bio je primirio |
| množina | |
| 1. | bili smo primirili |
| 2. | bili ste primirili |
| 3. | bili su primirili |
| imperativ | |
| jednina | |
| 2. | primiri |
| množina | |
| 1. | primirimo |
| 2. | primirite |
| glagolski prilog prošli | |
| primirivši | |
| glagolski pridjev aktivni | |
| primirio, primirila, primirilo | |
| primirili, primirile, primirila | |
| glagolski pridjev pasivni | |
| primiren, primirena, primireno | |
| primireni, primirene, primirena | |
Definicija
| 1. | (koga) smiriti, umiriti |
| 2. | (se) postati miran, smiren, smiriti se |
| 3. | (se) pren. zarasti, zaliječiti se (o rani, bolesti) |
| 4. | (što) ublažiti, smiriti [primiriti strasti] |
Etimologija
✧ pri- + v. mir
