ográditi
ográditi (se) svrš. 〈prez. ògrādīm (se), pril. pr. -īvši (se), prid. trp. ògrāđen〉
Izvedeni oblici
| Svršeni | |
|---|---|
| infinitiv | |
| ograditi | |
| prezent | |
| jednina | |
| 1. | ogradim |
| 2. | ogradiš |
| 3. | ogradi |
| množina | |
| 1. | ogradimo |
| 2. | ogradite |
| 3. | ograde |
| futur | |
| jednina | |
| 1. | ogradit ću |
| 2. | ogradit ćeš |
| 3. | ogradit će |
| množina | |
| 1. | ogradit ćemo |
| 2. | ogradit ćete |
| 3. | ogradit će |
| aorist | |
| jednina | |
| 1. | ogradih |
| 2. | ogradi |
| 3. | ogradi |
| množina | |
| 1. | ogradismo |
| 2. | ogradiste |
| 3. | ogradiše |
| perfekt | |
| jednina | |
| 1. | ogradio sam |
| 2. | ogradio si |
| 3. | ogradio je |
| množina | |
| 1. | ogradili smo |
| 2. | ogradili ste |
| 3. | ogradili su |
| pluskvamperfekt | |
| jednina | |
| 1. | bio sam ogradio |
| 2. | bio si ogradio |
| 3. | bio je ogradio |
| množina | |
| 1. | bili smo ogradili |
| 2. | bili ste ogradili |
| 3. | bili su ogradili |
| imperativ | |
| jednina | |
| 2. | ogradi |
| množina | |
| 1. | ogradimo |
| 2. | ogradite |
| glagolski prilog prošli | |
| ogradivši | |
| glagolski pridjev aktivni | |
| ogradio, ogradila, ogradilo | |
| ogradili, ogradile, ogradila | |
| glagolski pridjev pasivni | |
| ograđen, ograđena, ograđeno | |
| ograđeni, ograđene, ograđena | |
Definicija
| 1. | (što) podići ogradu, zaštititi ogradom |
| 2. | (se) izdvojiti se od čijeg mišljenja, postupaka i sl. |
Onomastika
♦ pr. (nadimačko): Ogràjšek (Buje, Primorje, Posavina, Zagorje)
Etimologija
✧ o (b)- + v. graditi
