náročito
náročito pril. (čest.)
Definicija
| 1. | (uz pridjev ili uz prilog) osobito, vrlo, veoma [naročito lijep; naročito radin; naročito mnogo (čega)] |
| 2. | (uz glagol) s posebnom namjerom, s određenim ciljem [govori naročito zato da je razljuti]; navlaš, samo zato da |
Etimologija
✧ vidi náročit
