Hrvatski jezični portal

náročit

náročit prid.odr. -ī〉

Izvedeni oblici
Pozitiv - neodr.
 
muški rod
jednina
N naročit
G naročita
D naročitu
A naročita / naročit
V naročiti
L naročitu
I naročitim
množina
N naročiti
G naročitih
D naročitim / naročitima
A naročite
V naročiti
L naročitim / naročitima
I naročitim / naročitima
 
srednji rod
jednina
N naročito
G naročita
D naročitu
A naročito
V naročito
L naročitu
I naročitim
množina
N naročita
G naročitih
D naročitim / naročitima
A naročita
V naročita
L naročitim / naročitima
I naročitim / naročitima
 
ženski rod
jednina
N naročita
G naročite
D naročitoj
A naročitu
V naročita
L naročitoj
I naročitom
množina
N naročite
G naročitih
D naročitim / naročitima
A naročite
V naročite
L naročitim / naročitima
I naročitim / naročitima
 
Pozitiv - odr.
 
muški rod
jednina
N naročiti
G naročitog / naročitoga
D naročitom / naročitome / naročitomu
A naročitog / naročiti
V naročiti
L naročitom / naročitome / naročitomu
I naročitim
množina
N naročiti
G naročitih
D naročitim / naročitima
A naročite
V naročiti
L naročitim / naročitima
I naročitim / naročitima
 
srednji rod
jednina
N naročito
G naročitog / naročitoga
D naročitom / naročitome / naročitomu
A naročito
V naročito
L naročitom / naročitome / naročitomu
I naročitim
množina
N naročita
G naročitih
D naročitim / naročitima
A naročita
V naročita
L naročitim / naročitima
I naročitim / naročitima
 
ženski rod
jednina
N naročita
G naročite
D naročitoj
A naročitu
V naročita
L naročitoj
I naročitom
množina
N naročite
G naročitih
D naročitim / naročitima
A naročite
V naročite
L naročitim / naročitima
I naročitim / naročitima
Definicija
1. koji se čime izdvaja, koji ima posebne odlike, drugačiji od ostalih; neuobičajen, osobit
2. namijenjen za posebnu priliku, posebnu zgodu, potrebu, posebno odabran; poseban, specijalan
Etimologija
✧ na- + v. rok1