razdrážiti
razdrážiti (koga, što, se) svrš. 〈prez. ràzdrāžīm (se), pril. pr. -īvši (se), prid. trp. ràzdrāžen〉
Svršeni | |
---|---|
infinitiv | |
razdražiti | |
prezent | |
jednina | |
1. | razdražim |
2. | razdražiš |
3. | razdraži |
množina | |
1. | razdražimo |
2. | razdražite |
3. | razdraže |
futur | |
jednina | |
1. | razdražit ću |
2. | razdražit ćeš |
3. | razdražit će |
množina | |
1. | razdražit ćemo |
2. | razdražit ćete |
3. | razdražit će |
aorist | |
jednina | |
1. | razdražih |
2. | razdraži |
3. | razdraži |
množina | |
1. | razdražismo |
2. | razdražiste |
3. | razdražiše |
perfekt | |
jednina | |
1. | razdražio sam |
2. | razdražio si |
3. | razdražio je |
množina | |
1. | razdražili smo |
2. | razdražili ste |
3. | razdražili su |
pluskvamperfekt | |
jednina | |
1. | bio sam razdražio |
2. | bio si razdražio |
3. | bio je razdražio |
množina | |
1. | bili smo razdražili |
2. | bili ste razdražili |
3. | bili su razdražili |
imperativ | |
jednina | |
2. | razdraži |
množina | |
1. | razdražimo |
2. | razdražite |
glagolski prilog prošli | |
razdraživši | |
glagolski pridjev aktivni | |
razdražio, razdražila, razdražilo | |
razdražili, razdražile, razdražila | |
glagolski pridjev pasivni | |
razdražen, razdražena, razdraženo | |
razdraženi, razdražene, razdražena |
1. | (koga, što) potaknuti, pobuditi, pojačati zlovolju, ljutnju ili drugi kakav osjećaj |
2. | (se) jako se uznemiriti, uzrujati se; razljutiti se, rasrditi se |