Hrvatski jezični portal

reflektírati

reflektírati dv.prez. reflèktīrām, pril. sad. -ajūći, pril. pr. -āvši, gl. im. -ānje〉

Izvedeni oblici
Dv.
infinitiv
reflektirati
 
prezent
jednina
1. reflektiram
2. reflektiraš
3. reflektira
množina
1. reflektiramo
2. reflektirate
3. reflektiraju
 
futur
jednina
1. reflektirat ću
2. reflektirat ćeš
3. reflektirat će
množina
1. reflektirat ćemo
2. reflektirat ćete
3. reflektirat će
 
imperfekt
jednina
1. reflektirah
2. reflektiraše
3. reflektiraše
množina
1. reflektirasmo
2. reflektiraste
3. reflektirahu
 
aorist
jednina
1. reflektirah
2.
3.
množina
1.
2.
3.
 
perfekt
jednina
1. reflektirao sam
2. reflektirao si
3. reflektirao je
množina
1. reflektirali smo
2. reflektirali ste
3. reflektirali su
 
pluskvamperfekt
jednina
1. bio sam reflektirao
2. bio si reflektirao
3. bio je reflektirao
množina
1. bili smo reflektirali
2. bili ste reflektirali
3. bili su reflektirali
 
imperativ
jednina
2. reflektiraj
množina
1. reflektirajmo
2. reflektirajte
 
glagolski prilog sadašnji
reflektirajući
 
glagolski prilog prošli
reflektiravši
 
glagolski pridjev aktivni
reflektirao, reflektirala, reflektiralo
reflektirali, reflektirale, reflektirala
 
glagolski pridjev pasivni
reflektiran, reflektirana, reflektirano
reflektirani, reflektirane, reflektirana
Definicija
1. (što, se) a. odbiti/odbijati, odraziti/odražavati (svjetlost, elektromagnetske valove) b. biti/bivati, postati/postajati odraz, biti slika čega
2. (na što, na koga) položiti/polagati pravo na što, željeti što postići
3. (se) doći/dolaziti do izražaja u nekoj popratnoj pojavi; odražavati se
Etimologija
njem. Reflex ← lat. reflexus: obraćen ← reflectere: okrenuti natrag; vratiti, odbiti