aficírati
aficírati dv. 〈prez. afìcīrām, pril. sad. -ajūći, pril. pr. -āvši, gl. im. -ānje〉
Izvedeni oblici
| Dv. | |
|---|---|
| infinitiv | |
| aficirati | |
| prezent | |
| jednina | |
| 1. | aficiram |
| 2. | aficiraš |
| 3. | aficira |
| množina | |
| 1. | aficiramo |
| 2. | aficirate |
| 3. | aficiraju |
| futur | |
| jednina | |
| 1. | aficirat ću |
| 2. | aficirat ćeš |
| 3. | aficirat će |
| množina | |
| 1. | aficirat ćemo |
| 2. | aficirat ćete |
| 3. | aficirat će |
| imperfekt | |
| jednina | |
| 1. | aficirah |
| 2. | aficiraše |
| 3. | aficiraše |
| množina | |
| 1. | aficirasmo |
| 2. | aficiraste |
| 3. | aficirahu |
| aorist | |
| jednina | |
| 1. | aficirah |
| 2. | |
| 3. | |
| množina | |
| 1. | |
| 2. | |
| 3. | |
| perfekt | |
| jednina | |
| 1. | aficirao sam |
| 2. | aficirao si |
| 3. | aficirao je |
| množina | |
| 1. | aficirali smo |
| 2. | aficirali ste |
| 3. | aficirali su |
| pluskvamperfekt | |
| jednina | |
| 1. | bio sam aficirao |
| 2. | bio si aficirao |
| 3. | bio je aficirao |
| množina | |
| 1. | bili smo aficirali |
| 2. | bili ste aficirali |
| 3. | bili su aficirali |
| imperativ | |
| jednina | |
| 2. | aficiraj |
| množina | |
| 1. | aficirajmo |
| 2. | aficirajte |
| glagolski prilog sadašnji | |
| aficirajući | |
| glagolski prilog prošli | |
| aficiravši | |
| glagolski pridjev aktivni | |
| aficirao, aficirala, aficiralo | |
| aficirali, aficirale, aficirala | |
| glagolski pridjev pasivni | |
| aficiran, aficirana, aficirano | |
| aficirani, aficirane, aficirana | |
Definicija
izazvati/izazivati uzbuđenje; uzbuditi, nadražiti
Etimologija
✧ lat. afficere
