bȍgumil
bȍgumil (bogùmil) m
Izvedeni oblici
| jednina | |
|---|---|
| N | bogumil |
| G | bogumila |
| D | bogumilu |
| A | bogumila |
| V | bogumile |
| L | bogumilu |
| I | bogumilom |
| množina | |
| N | bogumili |
| G | bogumila |
| D | bogumilima |
| A | bogumile |
| V | bogumili |
| L | bogumilima |
| I | bogumilima |
| jednina | |
| N | bogumil |
| G | bogumila |
| D | bogumilu |
| A | bogumila |
| V | bogumile |
| L | bogumilu |
| I | bogumilom |
| množina | |
| N | bogumili |
| G | bogumila |
| D | bogumilima |
| A | bogumile |
| V | bogumili |
| L | bogumilima |
| I | bogumilima |
Definicija
pov.
| 1. | pripadnik dualističke heretičke sekte osnovane u 10. st. u Bugarskoj pod utjecajem paulikijanaca (svijetom vladaju dva božanstva — princip dobra, Bog i princip zla, Sotona); održala se nekoliko stoljeća, a njezin se utjecaj proširio sve do S Italije (patareni) i Francuske (katari) |
| 2. | razg. pripadnik Crkve bosanske (bosanski »krstjanin«) |
Etimologija
✧ po osnivaču, bugarskom svećeniku Bogumilu
