hȍdža
hȍdža m 〈N mn -e, G hȏdžā〉
Izvedeni oblici
| jednina | |
|---|---|
| N | hodža |
| G | hodže |
| D | hodži |
| A | hodžu |
| V | hodžo |
| L | hodži |
| I | hodžom |
| množina | |
| N | hodže |
| G | hodža |
| D | hodžama |
| A | hodže |
| V | hodže |
| L | hodžama |
| I | hodžama |
Definicija
isl.
| 1. | svećenik |
| 2. | vjeroučitelj; nastavnik, predavač u medresi [piše se iza imena: Nasredin-hodža] |
Onomastika
♦ pr.: Hȍdja (Sveti Ivan Zelina), Hȍdža (100, Rijeka), Hȍdžić (760, Istra), Hȍđa (Novi Marof, Prigorje), Hȍđić (Buzet), Ȍdža (Solin, sred. Dalmacija), Ȍdžić (Sisak, Posavina) i složena prezimena tipa: Abdihodžić, Alihodžić, Balihodžić, Čolakhodžić, Delihodžić, Hajdarhodžić, Halilhodžić, Hasanhodžić, Jusufhodžić, Karahodžić, Konjhodžić, Medanhodžić, Murathodžić, Omerhodžić, Osmanhodžić, Salihodžić, Sijamhodžić, Turčinhodžić
Etimologija
✧ tur. hoca, hace ← perz. ḫāǧe
