Hrvatski jezični portal

hẉm

hẉm m 〈N mn húmovi〉

Izvedeni oblici
jednina
N hum
G huma
D humu
A hum
V hume
L humu
I humom
množina
N humovi
G humova
D humovima
A humove
V humovi
L humovima
I humovima
Definicija
1. omanji brijeg pod travom
2. (Hum) pov. (u nekim izvorima) Hercegovina
Onomastika
pr. (etnici): Hẉm (100, Osijek, Koprivnica), Hùmačkić, Hùmek (120, Varaždin), Huméljak (Humeljȃk) (Velika Gorica), Húmić (60, Karlovac), Hȕmljāk (Donja Stubica), Hȕmljān (Garešnica), Humljánović (Bjelovar), Hùmskī (200, Zagorje)
top. (oronimi): Hẉm, Húmac, Humášce, Humáščica, Hùmčić, Hùmčina, Hùmina i sl.; (naselja): Hẉm (Slatina, 243 stan.), Hẉm Kòšničkī (Pregrada, 126 stan.), Húmljani (Orahovica, 235 stan.), Hẉm Vároš (Slatina, 61 stan.), Hẉm Zàbočkī (Zabok, 450 stan.), Pòdhum (Rijeka, 1187 stan.), Pòdhūmlje (Vis, 60 stan.), Pòdūm (Otočac, 459 stan.), Pòdūmci (Drniš, 173 stan.), Pòthūm Pláščanskī (Ogulin, 190 stan.)
Etimologija
prasl. *xъlmъ (stsl. xlъmъ, rus. xolm, češ. chlum) ← germ. *hulma- (stengl. holm)