hùncut
hùncut m 〈N mn -i〉
Izvedeni oblici
| jednina | |
|---|---|
| N | huncut |
| G | huncuta |
| D | huncutu |
| A | huncuta |
| V | huncute |
| L | huncutu |
| I | huncutom |
| množina | |
| N | huncuti |
| G | huncuta |
| D | huncutima |
| A | huncute |
| V | huncuti |
| L | huncutima |
| I | huncutima |
Definicija
reg. onaj koji je prepreden, spreman na sitne prijevare i nestašluke [on/ona je huncut]
Etimologija
✧ mađ. huncut ← njem. Hundsfott
