istákati
istákati (što) nesvrš. 〈prez. ìstāčēm, pril. sad. istáčūći, gl. im. -ānje〉,
Izvedeni oblici
| Nesvršeni | |
|---|---|
| infinitiv | |
| istakati | |
| prezent | |
| jednina | |
| 1. | istačem |
| 2. | istačeš |
| 3. | istače |
| množina | |
| 1. | istačemo |
| 2. | istačete |
| 3. | istaču |
| futur | |
| jednina | |
| 1. | istakat ću |
| 2. | istakat ćeš |
| 3. | istakat će |
| množina | |
| 1. | istakat ćemo |
| 2. | istakat ćete |
| 3. | istakat će |
| imperfekt | |
| jednina | |
| 1. | istakah |
| 2. | istakaše |
| 3. | istakaše |
| množina | |
| 1. | istakasmo |
| 2. | istakaste |
| 3. | istakahu |
| perfekt | |
| jednina | |
| 1. | istakao sam |
| 2. | istakao si |
| 3. | istakao je |
| množina | |
| 1. | istakali smo |
| 2. | istakali ste |
| 3. | istakali su |
| pluskvamperfekt | |
| jednina | |
| 1. | bio sam istakao |
| 2. | bio si istakao |
| 3. | bio je istakao |
| množina | |
| 1. | bili smo istakali |
| 2. | bili ste istakali |
| 3. | bili su istakali |
| imperativ | |
| jednina | |
| 2. | istači |
| množina | |
| 1. | istačimo |
| 2. | istačite |
| glagolski prilog sadašnji | |
| istačući | |
| glagolski pridjev aktivni | |
| istakao, istakala, istakalo | |
| istakali, istakale, istakala | |
| glagolski pridjev pasivni | |
| istakan, istakana, istakano | |
| istakani, istakane, istakana | |
Etimologija
✧ vidi istòčiti
