isprázniti
isprázniti (što, se) svrš. 〈prez. ìsprāznīm, pril. pr. -īvši, prid. trp. ìsprāžnjen〉
Svršeni | |
---|---|
infinitiv | |
isprazniti | |
prezent | |
jednina | |
1. | ispraznim |
2. | isprazniš |
3. | isprazni |
množina | |
1. | ispraznimo |
2. | ispraznite |
3. | isprazne |
futur | |
jednina | |
1. | ispraznit ću |
2. | ispraznit ćeš |
3. | ispraznit će |
množina | |
1. | ispraznit ćemo |
2. | ispraznit ćete |
3. | ispraznit će |
aorist | |
jednina | |
1. | ispraznih |
2. | isprazni |
3. | isprazni |
množina | |
1. | ispraznismo |
2. | isprazniste |
3. | isprazniše |
perfekt | |
jednina | |
1. | ispraznio sam |
2. | ispraznio si |
3. | ispraznio je |
množina | |
1. | ispraznili smo |
2. | ispraznili ste |
3. | ispraznili su |
pluskvamperfekt | |
jednina | |
1. | bio sam ispraznio |
2. | bio si ispraznio |
3. | bio je ispraznio |
množina | |
1. | bili smo ispraznili |
2. | bili ste ispraznili |
3. | bili su ispraznili |
imperativ | |
jednina | |
2. | isprazni |
množina | |
1. | ispraznimo |
2. | ispraznite |
glagolski prilog prošli | |
ispraznivši | |
glagolski pridjev aktivni | |
ispraznio, ispraznila, ispraznilo | |
ispraznili, ispraznile, ispraznila | |
glagolski pridjev pasivni | |
ispražnjen, ispražnjena, ispražnjeno | |
ispražnjeni, ispražnjene, ispražnjena |
1. | (što) a. izvaditi sadržaj iz čega i time učiniti da bude prazno [isprazniti vreću; isprazniti džepove] b. napustiti što, ostaviti prazno [isprazniti prostorije] c. potrošiti akumuliranu energiju u čemu [isprazniti bateriju] |
2. | (se) a. postati prazan, bez sadržaja [vreća se ispraznila] b. ostati bez ljudi [dvorana se ispraznila] c. izgubiti energiju [akumulator se ispraznio]; istrošiti se d. pren. ostati bez snage, poleta e. ostati bez zraka [guma se ispraznila] f. fam. obaviti nuždu ili ejakulirati |