ishòditi
ishòditi (što) nesvrš. 〈prez. ìshodīm, pril. pr. -īvši, prid. trp. ìshođen〉
Izvedeni oblici
| Nesvršeni | |
|---|---|
| infinitiv | |
| ishoditi | |
| prezent | |
| jednina | |
| 1. | ishodim |
| 2. | ishodiš |
| 3. | ishodi |
| množina | |
| 1. | ishodimo |
| 2. | ishodite |
| 3. | ishode |
| futur | |
| jednina | |
| 1. | ishodit ću |
| 2. | ishodit ćeš |
| 3. | ishodit će |
| množina | |
| 1. | ishodit ćemo |
| 2. | ishodit ćete |
| 3. | ishodit će |
| imperfekt | |
| jednina | |
| 1. | ishodih |
| 2. | ishodi |
| 3. | ishodi |
| množina | |
| 1. | ishodismo |
| 2. | ishodiste |
| 3. | ishodiše |
| perfekt | |
| jednina | |
| 1. | ishodio sam |
| 2. | ishodio si |
| 3. | ishodio je |
| množina | |
| 1. | ishodili smo |
| 2. | ishodili ste |
| 3. | ishodili su |
| pluskvamperfekt | |
| jednina | |
| 1. | bio sam ishodio |
| 2. | bio si ishodio |
| 3. | bio je ishodio |
| množina | |
| 1. | bili smo ishodili |
| 2. | bili ste ishodili |
| 3. | bili su ishodili |
| imperativ | |
| jednina | |
| 2. | ishodi |
| množina | |
| 1. | ishodimo |
| 2. | ishodite |
| glagolski prilog sadašnji | |
| ishodivši | |
| glagolski pridjev aktivni | |
| ishodio, ishodila, ishodilo | |
| ishodili, ishodile, ishodila | |
Definicija
zauzimanjem, naporom, molbama, preporukama postići što (ob. kod vlasti, kod višega u hijerarhiji, kod pretpostavljenoga) [ishoditi premještaj]
Etimologija
✧ vidi ìshod
