ìsticati
ìsticati (koga, što, se) nesvrš. 〈prez. ìstičēm, imp. ìstiči, pril. sad. ìstičūći, gl. im. -ānje〉,
Izvedeni oblici
| Nesvršeni | |
|---|---|
| infinitiv | |
| isticati | |
| prezent | |
| jednina | |
| 1. | ističem |
| 2. | ističeš |
| 3. | ističe |
| množina | |
| 1. | ističemo |
| 2. | ističete |
| 3. | ističu |
| futur | |
| jednina | |
| 1. | isticat ću |
| 2. | isticat ćeš |
| 3. | isticat će |
| množina | |
| 1. | isticat ćemo |
| 2. | isticat ćete |
| 3. | isticat će |
| imperfekt | |
| jednina | |
| 1. | isticah |
| 2. | isticaše |
| 3. | isticaše |
| množina | |
| 1. | isticasmo |
| 2. | isticaste |
| 3. | isticahu |
| perfekt | |
| jednina | |
| 1. | isticao sam |
| 2. | isticao si |
| 3. | isticao je |
| množina | |
| 1. | isticali smo |
| 2. | isticali ste |
| 3. | isticali su |
| pluskvamperfekt | |
| jednina | |
| 1. | bio sam isticao |
| 2. | bio si isticao |
| 3. | bio je isticao |
| množina | |
| 1. | bili smo isticali |
| 2. | bili ste isticali |
| 3. | bili su isticali |
| imperativ | |
| jednina | |
| 2. | ističi |
| množina | |
| 1. | ističimo |
| 2. | ističite |
| glagolski prilog sadašnji | |
| ističući | |
| glagolski pridjev aktivni | |
| isticao, isticala, isticalo | |
| isticali, isticale, isticala | |
| glagolski pridjev pasivni | |
| istican, isticana, isticano | |
| isticani, isticane, isticana | |
Etimologija
✧ vidi istàknuti
