izrabljívati
izrabljívati (što, koga) nesvrš. 〈prez. izràbljujēm, pril. sad. izràbljujūći, gl. im. -ānje〉,
Izvedeni oblici
| Nesvršeni | |
|---|---|
| infinitiv | |
| izrabljivati | |
| prezent | |
| jednina | |
| 1. | izrabljujem |
| 2. | izrabljuješ |
| 3. | izrabljuje |
| množina | |
| 1. | izrabljujemo |
| 2. | izrabljujete |
| 3. | izrabljuju |
| futur | |
| jednina | |
| 1. | izrabljivat ću |
| 2. | izrabljivat ćeš |
| 3. | izrabljivat će |
| množina | |
| 1. | izrabljivat ćemo |
| 2. | izrabljivat ćete |
| 3. | izrabljivat će |
| imperfekt | |
| jednina | |
| 1. | izrabljivah |
| 2. | izrabljivaše |
| 3. | izrabljivaše |
| množina | |
| 1. | izrabljivasmo |
| 2. | izrabljivaste |
| 3. | izrabljivahu |
| perfekt | |
| jednina | |
| 1. | izrabljivao sam |
| 2. | izrabljivao si |
| 3. | izrabljivao je |
| množina | |
| 1. | izrabljivali smo |
| 2. | izrabljivali ste |
| 3. | izrabljivali su |
| pluskvamperfekt | |
| jednina | |
| 1. | bio sam izrabljivao |
| 2. | bio si izrabljivao |
| 3. | bio je izrabljivao |
| množina | |
| 1. | bili smo izrabljivali |
| 2. | bili ste izrabljivali |
| 3. | bili su izrabljivali |
| imperativ | |
| jednina | |
| 2. | izrabljuj |
| množina | |
| 1. | izrabljujmo |
| 2. | izrabljujte |
| glagolski prilog sadašnji | |
| izrabljujući | |
| glagolski pridjev aktivni | |
| izrabljivao, izrabljivala, izrabljivalo | |
| izrabljivali, izrabljivale, izrabljivala | |
| glagolski pridjev pasivni | |
| izrabljivan, izrabljivana, izrabljivano | |
| izrabljivani, izrabljivane, izrabljivana | |
Etimologija
✧ vidi izrábiti
