izùdarati
izùdarati (koga) svrš. 〈prez. -ām, pril. pr. -āvši, prid. trp. izùdarān〉
Svršeni | |
---|---|
infinitiv | |
izudarati | |
prezent | |
jednina | |
1. | izudaram |
2. | izudaraš |
3. | izudara |
množina | |
1. | izudaramo |
2. | izudarate |
3. | izudaraju |
futur | |
jednina | |
1. | izudarat ću |
2. | izudarat ćeš |
3. | izudarat će |
množina | |
1. | izudarat ćemo |
2. | izudarat ćete |
3. | izudarat će |
aorist | |
jednina | |
1. | izudarah |
2. | izudara |
3. | izudara |
množina | |
1. | izudarasmo |
2. | izudaraste |
3. | izudaraše |
perfekt | |
jednina | |
1. | izudarao sam |
2. | izudarao si |
3. | izudarao je |
množina | |
1. | izudarali smo |
2. | izudarali ste |
3. | izudarali su |
pluskvamperfekt | |
jednina | |
1. | bio sam izudarao |
2. | bio si izudarao |
3. | bio je izudarao |
množina | |
1. | bili smo izudarali |
2. | bili ste izudarali |
3. | bili su izudarali |
imperativ | |
jednina | |
2. | izudaraj |
množina | |
1. | izudarajmo |
2. | izudarajte |
glagolski prilog prošli | |
izudaravši | |
glagolski pridjev aktivni | |
izudarao, izudarala, izudaralo | |
izudarali, izudarale, izudarala | |
glagolski pridjev pasivni | |
izudaran, izudarana, izudarano | |
izudarani, izudarane, izudarana |