izráziti
izráziti (što, se) svrš. 〈prez. ìzrāzīm, pril. pr. -īvši, prid. trp. ìzrāžen〉
Izvedeni oblici
| Svršeni | |
|---|---|
| infinitiv | |
| izraziti | |
| prezent | |
| jednina | |
| 1. | izrazim |
| 2. | izraziš |
| 3. | izrazi |
| množina | |
| 1. | izrazimo |
| 2. | izrazite |
| 3. | izraze |
| futur | |
| jednina | |
| 1. | izrazit ću |
| 2. | izrazit ćeš |
| 3. | izrazit će |
| množina | |
| 1. | izrazit ćemo |
| 2. | izrazit ćete |
| 3. | izrazit će |
| aorist | |
| jednina | |
| 1. | izrazih |
| 2. | izrazi |
| 3. | izrazi |
| množina | |
| 1. | izrazismo |
| 2. | izraziste |
| 3. | izraziše |
| perfekt | |
| jednina | |
| 1. | izrazio sam |
| 2. | izrazio si |
| 3. | izrazio je |
| množina | |
| 1. | izrazili smo |
| 2. | izrazili ste |
| 3. | izrazili su |
| pluskvamperfekt | |
| jednina | |
| 1. | bio sam izrazio |
| 2. | bio si izrazio |
| 3. | bio je izrazio |
| množina | |
| 1. | bili smo izrazili |
| 2. | bili ste izrazili |
| 3. | bili su izrazili |
| imperativ | |
| jednina | |
| 2. | izrazi |
| množina | |
| 1. | izrazimo |
| 2. | izrazite |
| glagolski prilog prošli | |
| izrazivši | |
| glagolski pridjev aktivni | |
| izrazio, izrazila, izrazilo | |
| izrazili, izrazile, izrazila | |
| glagolski pridjev pasivni | |
| izražen, izražena, izraženo | |
| izraženi, izražene, izražena | |
Definicija
misao ili osjećaj očitovati, oblikovati riječima, jezikom, izreći, pokazati to mimikom, gestama, držanjem, šutnjom itd. [izraziti nezadovoljstvo]
Etimologija
✧ vidi ȉzrāz
