jávljati
jávljati (što, se) nesvrš. 〈prez. jȃvljām, pril. sad. -ajūći, gl. im. -ānje〉
Izvedeni oblici
| Nesvršeni | |
|---|---|
| infinitiv | |
| javljati | |
| prezent | |
| jednina | |
| 1. | javljam |
| 2. | javljaš |
| 3. | javlja |
| množina | |
| 1. | javljamo |
| 2. | javljate |
| 3. | javljaju |
| futur | |
| jednina | |
| 1. | javljat ću |
| 2. | javljat ćeš |
| 3. | javljat će |
| množina | |
| 1. | javljat ćemo |
| 2. | javljat ćete |
| 3. | javljat će |
| imperfekt | |
| jednina | |
| 1. | javljah |
| 2. | javljaše |
| 3. | javljaše |
| množina | |
| 1. | javljasmo |
| 2. | javljaste |
| 3. | javljahu |
| perfekt | |
| jednina | |
| 1. | javljao sam |
| 2. | javljao si |
| 3. | javljao je |
| množina | |
| 1. | javljali smo |
| 2. | javljali ste |
| 3. | javljali su |
| pluskvamperfekt | |
| jednina | |
| 1. | bio sam javljao |
| 2. | bio si javljao |
| 3. | bio je javljao |
| množina | |
| 1. | bili smo javljali |
| 2. | bili ste javljali |
| 3. | bili su javljali |
| imperativ | |
| jednina | |
| 2. | javljaj |
| množina | |
| 1. | javljajmo |
| 2. | javljajte |
| glagolski prilog sadašnji | |
| javljajući | |
| glagolski pridjev aktivni | |
| javljao, javljala, javljalo | |
| javljali, javljale, javljala | |
Definicija
| 1. | (što) objavljivati |
| 2. | (se) naći se [ovaj se izraz često javlja u našem jeziku; poteškoće se doduše javljaju, ali to je zanemarivo] |
Etimologija
✧ vidi jȃv
