gŕditi
gŕditi (koga, što) nesvrš. 〈prez. gȓdīm, pril. sad. -dēći, gl. im. -đēnje〉
Izvedeni oblici
| Nesvršeni | |
|---|---|
| infinitiv | |
| grditi | |
| prezent | |
| jednina | |
| 1. | grdim |
| 2. | grdiš |
| 3. | grdi |
| množina | |
| 1. | grdimo |
| 2. | grdite |
| 3. | grde |
| futur | |
| jednina | |
| 1. | grdit ću |
| 2. | grdit ćeš |
| 3. | grdit će |
| množina | |
| 1. | grdit ćemo |
| 2. | grdit ćete |
| 3. | grdit će |
| imperfekt | |
| jednina | |
| 1. | grđah |
| 2. | grđaše |
| 3. | grđaše |
| množina | |
| 1. | grđasmo |
| 2. | grđaste |
| 3. | grđahu |
| perfekt | |
| jednina | |
| 1. | grdio sam |
| 2. | grdio si |
| 3. | grdio je |
| množina | |
| 1. | grdili smo |
| 2. | grdili ste |
| 3. | grdili su |
| pluskvamperfekt | |
| jednina | |
| 1. | bio sam grdio |
| 2. | bio si grdio |
| 3. | bio je grdio |
| množina | |
| 1. | bili smo grdili |
| 2. | bili ste grdili |
| 3. | bili su grdili |
| imperativ | |
| jednina | |
| 2. | grdi |
| množina | |
| 1. | grdimo |
| 2. | grdite |
| glagolski prilog sadašnji | |
| grdeći | |
| glagolski pridjev aktivni | |
| grdio, grdila, grdilo | |
| grdili, grdile, grdila | |
| glagolski pridjev pasivni | |
| grđen, grđena, grđeno | |
| grđeni, grđene, grđena | |
Definicija
| 1. | koriti koga oštrim riječima ili tonom, upućivati oštre prijekore; karati |
| 2. | rij. nagrđivati, kvariti |
Etimologija
✧ vidi gȓd
