gravitírati
gravitírati (komu, čemu) nesvrš. 〈prez. gravìtīrām, pril. sad. -ajūći, gl. im. -ānje〉
Izvedeni oblici
| Nesvršeni | |
|---|---|
| infinitiv | |
| gravitirati | |
| prezent | |
| jednina | |
| 1. | gravitiram |
| 2. | gravitiraš |
| 3. | gravitira |
| množina | |
| 1. | gravitiramo |
| 2. | gravitirate |
| 3. | gravitiraju |
| futur | |
| jednina | |
| 1. | gravitirat ću |
| 2. | gravitirat ćeš |
| 3. | gravitirat će |
| množina | |
| 1. | gravitirat ćemo |
| 2. | gravitirat ćete |
| 3. | gravitirat će |
| imperfekt | |
| jednina | |
| 1. | gravitirah |
| 2. | gravitiraše |
| 3. | gravitiraše |
| množina | |
| 1. | gravitirasmo |
| 2. | gravitiraste |
| 3. | gravitirahu |
| perfekt | |
| jednina | |
| 1. | gravitirao sam |
| 2. | gravitirao si |
| 3. | gravitirao je |
| množina | |
| 1. | gravitirali smo |
| 2. | gravitirali ste |
| 3. | gravitirali su |
| pluskvamperfekt | |
| jednina | |
| 1. | bio sam gravitirao |
| 2. | bio si gravitirao |
| 3. | bio je gravitirao |
| množina | |
| 1. | bili smo gravitirali |
| 2. | bili ste gravitirali |
| 3. | bili su gravitirali |
| imperativ | |
| jednina | |
| 2. | gravitiraj |
| množina | |
| 1. | gravitirajmo |
| 2. | gravitirajte |
| glagolski prilog sadašnji | |
| gravitirajući | |
| glagolski pridjev aktivni | |
| gravitirao, gravitirala, gravitiralo | |
| gravitirali, gravitirale, gravitirala | |
Definicija
| 1. | fiz. silom teže biti/bivati privučen nekoj točki ili masi |
| 2. | pren. biti/bivati upravljen prema čemu, biti sklon [politički gravitirati; kulturno gravitirati; ekonomski gravitirati]; naginjati, stremiti, težiti |
Etimologija
✧ vidi gravitácija
