gustírati
gustírati (što) nesvrš. 〈prez. gùstīrām, pril. sad. -ajūći, gl. im. -ānje〉
Izvedeni oblici
| Nesvršeni | |
|---|---|
| infinitiv | |
| gustirati | |
| prezent | |
| jednina | |
| 1. | gustiram |
| 2. | gustiraš |
| 3. | gustira |
| množina | |
| 1. | gustiramo |
| 2. | gustirate |
| 3. | gustiraju |
| futur | |
| jednina | |
| 1. | gustirat ću |
| 2. | gustirat ćeš |
| 3. | gustirat će |
| množina | |
| 1. | gustirat ćemo |
| 2. | gustirat ćete |
| 3. | gustirat će |
| imperfekt | |
| jednina | |
| 1. | gustirah |
| 2. | gustiraše |
| 3. | gustiraše |
| množina | |
| 1. | gustirasmo |
| 2. | gustiraste |
| 3. | gustirahu |
| perfekt | |
| jednina | |
| 1. | gustirao sam |
| 2. | gustirao si |
| 3. | gustirao je |
| množina | |
| 1. | gustirali smo |
| 2. | gustirali ste |
| 3. | gustirali su |
| pluskvamperfekt | |
| jednina | |
| 1. | bio sam gustirao |
| 2. | bio si gustirao |
| 3. | bio je gustirao |
| množina | |
| 1. | bili smo gustirali |
| 2. | bili ste gustirali |
| 3. | bili su gustirali |
| imperativ | |
| jednina | |
| 2. | gustiraj |
| množina | |
| 1. | gustirajmo |
| 2. | gustirajte |
| glagolski prilog sadašnji | |
| gustirajući | |
| glagolski pridjev aktivni | |
| gustirao, gustirala, gustiralo | |
| gustirali, gustirale, gustirala | |
| glagolski pridjev pasivni | |
| gustiran, gustirana, gustirano | |
| gustirani, gustirane, gustirana | |
Definicija
razg., v. guštati (1,2)
Etimologija
✧ vidi gȕst
