fȁliti2
fȁliti2 () svrš. 〈prez. -īm, pril. pr. -īvši, prid. rad. fȁlio〉
Izvedeni oblici
| Svršeni | |
|---|---|
| infinitiv | |
| faliti | |
| prezent | |
| jednina | |
| 1. | falim |
| 2. | fališ |
| 3. | fali |
| množina | |
| 1. | falimo |
| 2. | falite |
| 3. | fale |
| futur | |
| jednina | |
| 1. | falit ću |
| 2. | falit ćeš |
| 3. | falit će |
| množina | |
| 1. | falit ćemo |
| 2. | falit ćete |
| 3. | falit će |
| aorist | |
| jednina | |
| 1. | falih |
| 2. | fali |
| 3. | fali |
| množina | |
| 1. | falismo |
| 2. | faliste |
| 3. | fališe |
| perfekt | |
| jednina | |
| 1. | falio sam |
| 2. | falio si |
| 3. | falio je |
| množina | |
| 1. | falili smo |
| 2. | falili ste |
| 3. | falili su |
| pluskvamperfekt | |
| jednina | |
| 1. | bio sam falio |
| 2. | bio si falio |
| 3. | bio je falio |
| množina | |
| 1. | bili smo falili |
| 2. | bili ste falili |
| 3. | bili su falili |
| imperativ | |
| jednina | |
| 2. | fali |
| množina | |
| 1. | falimo |
| 2. | falite |
| glagolski prilog prošli | |
| falivši | |
| glagolski pridjev aktivni | |
| falio, falila, falilo | |
| falili, falile, falila | |
Definicija
reg. propustiti priliku [faliti loptu; faliti u životu]; pogriješiti, promašiti
Etimologija
✧ tal. fallire: propasti; fallimento: propast
