amnestírati
amnestírati (koga, što) dv. 〈prez. amnèstīrām, pril. sad. -ajūći, pril. pr. -āvši, gl. im. -ānje〉
Dv. | |
---|---|
infinitiv | |
amnestirati | |
prezent | |
jednina | |
1. | amnestiram |
2. | amnestiraš |
3. | amnestira |
množina | |
1. | amnestiramo |
2. | amnestirate |
3. | amnestiraju |
futur | |
jednina | |
1. | amnestirat ću |
2. | amnestirat ćeš |
3. | amnestirat će |
množina | |
1. | amnestirat ćemo |
2. | amnestirat ćete |
3. | amnestirat će |
imperfekt | |
jednina | |
1. | amnestirah |
2. | amnestiraše |
3. | amnestiraše |
množina | |
1. | amnestirasmo |
2. | amnestiraste |
3. | amnestirahu |
aorist | |
jednina | |
1. | amnestirah |
2. | |
3. | |
množina | |
1. | |
2. | |
3. | |
perfekt | |
jednina | |
1. | amnestirao sam |
2. | amnestirao si |
3. | amnestirao je |
množina | |
1. | amnestirali smo |
2. | amnestirali ste |
3. | amnestirali su |
pluskvamperfekt | |
jednina | |
1. | bio sam amnestirao |
2. | bio si amnestirao |
3. | bio je amnestirao |
množina | |
1. | bili smo amnestirali |
2. | bili ste amnestirali |
3. | bili su amnestirali |
imperativ | |
jednina | |
2. | amnestiraj |
množina | |
1. | amnestirajmo |
2. | amnestirajte |
glagolski prilog sadašnji | |
amnestirajući | |
glagolski prilog prošli | |
amnestiravši | |
glagolski pridjev aktivni | |
amnestirao, amnestirala, amnestiralo | |
amnestirali, amnestirale, amnestirala | |
glagolski pridjev pasivni | |
amnestiran, amnestirana, amnestirano | |
amnestirani, amnestirane, amnestirana |
1. | provesti/provoditi amnestiju; pomilovati |
2. | razg. osloboditi/oslobađati odgovornosti, oprostiti komu što |