fragmentírati
fragmentírati dv. 〈prez. fragmèntīrām, pril. sad. -ajūći, pril. pr. -āvši, gl. im. -ānje〉
Izvedeni oblici
| Dv. | |
|---|---|
| infinitiv | |
| fragmentirati | |
| prezent | |
| jednina | |
| 1. | fragmentiram |
| 2. | fragmentiraš |
| 3. | fragmentira |
| množina | |
| 1. | fragmentiramo |
| 2. | fragmentirate |
| 3. | fragmentiraju |
| futur | |
| jednina | |
| 1. | fragmentirat ću |
| 2. | fragmentirat ćeš |
| 3. | fragmentirat će |
| množina | |
| 1. | fragmentirat ćemo |
| 2. | fragmentirat ćete |
| 3. | fragmentirat će |
| imperfekt | |
| jednina | |
| 1. | fragmentirah |
| 2. | fragmentiraše |
| 3. | fragmentiraše |
| množina | |
| 1. | fragmentirasmo |
| 2. | fragmentiraste |
| 3. | fragmentirahu |
| aorist | |
| jednina | |
| 1. | fragmentirah |
| 2. | |
| 3. | |
| množina | |
| 1. | |
| 2. | |
| 3. | |
| perfekt | |
| jednina | |
| 1. | fragmentirao sam |
| 2. | fragmentirao si |
| 3. | fragmentirao je |
| množina | |
| 1. | fragmentirali smo |
| 2. | fragmentirali ste |
| 3. | fragmentirali su |
| pluskvamperfekt | |
| jednina | |
| 1. | bio sam fragmentirao |
| 2. | bio si fragmentirao |
| 3. | bio je fragmentirao |
| množina | |
| 1. | bili smo fragmentirali |
| 2. | bili ste fragmentirali |
| 3. | bili su fragmentirali |
| imperativ | |
| jednina | |
| 2. | fragmentiraj |
| množina | |
| 1. | fragmentirajmo |
| 2. | fragmentirajte |
| glagolski prilog sadašnji | |
| fragmentirajući | |
| glagolski prilog prošli | |
| fragmentiravši | |
| glagolski pridjev aktivni | |
| fragmentirao, fragmentirala, fragmentiralo | |
| fragmentirali, fragmentirale, fragmentirala | |
| glagolski pridjev pasivni | |
| fragmentiran, fragmentirana, fragmentirano | |
| fragmentirani, fragmentirane, fragmentirana | |
Definicija
raskidati što na dijelove, razdvajati na cjeline
Etimologija
✧ vidi fràgment
