frustrírati
frustrírati (koga, što, se) dv. 〈prez. frùstrīrām (se), pril. sad. -ajūći (se), pril. pr. -āvši (se), gl. im. -ānje〉
Dv. | |
---|---|
infinitiv | |
frustrirati | |
prezent | |
jednina | |
1. | frustriram |
2. | frustriraš |
3. | frustrira |
množina | |
1. | frustriramo |
2. | frustrirate |
3. | frustriraju |
futur | |
jednina | |
1. | frustrirat ću |
2. | frustrirat ćeš |
3. | frustrirat će |
množina | |
1. | frustrirat ćemo |
2. | frustrirat ćete |
3. | frustrirat će |
imperfekt | |
jednina | |
1. | frustrirah |
2. | frustriraše |
3. | frustriraše |
množina | |
1. | frustrirasmo |
2. | frustriraste |
3. | frustrirahu |
aorist | |
jednina | |
1. | frustrirah |
2. | |
3. | |
množina | |
1. | |
2. | |
3. | |
perfekt | |
jednina | |
1. | frustrirao sam |
2. | frustrirao si |
3. | frustrirao je |
množina | |
1. | frustrirali smo |
2. | frustrirali ste |
3. | frustrirali su |
pluskvamperfekt | |
jednina | |
1. | bio sam frustrirao |
2. | bio si frustrirao |
3. | bio je frustrirao |
množina | |
1. | bili smo frustrirali |
2. | bili ste frustrirali |
3. | bili su frustrirali |
imperativ | |
jednina | |
2. | frustriraj |
množina | |
1. | frustrirajmo |
2. | frustrirajte |
glagolski prilog sadašnji | |
frustrirajući | |
glagolski prilog prošli | |
frustriravši | |
glagolski pridjev aktivni | |
frustrirao, frustrirala, frustriralo | |
frustrirali, frustrirale, frustrirala | |
glagolski pridjev pasivni | |
frustriran, frustrirana, frustrirano | |
frustrirani, frustrirane, frustrirana |