funkcionírati
funkcionírati () dv. 〈prez. funkciònīrām, pril. sad. -ajūći, gl. im. -ānje〉
Dv. | |
---|---|
infinitiv | |
funkcionirati | |
prezent | |
jednina | |
1. | funkcioniram |
2. | funkcioniraš |
3. | funkcionira |
množina | |
1. | funkcioniramo |
2. | funkcionirate |
3. | funkcioniraju |
futur | |
jednina | |
1. | funkcionirat ću |
2. | funkcionirat ćeš |
3. | funkcionirat će |
množina | |
1. | funkcionirat ćemo |
2. | funkcionirat ćete |
3. | funkcionirat će |
imperfekt | |
jednina | |
1. | funkcionirah |
2. | funkcioniraše |
3. | funkcioniraše |
množina | |
1. | funkcionirasmo |
2. | funkcioniraste |
3. | funkcionirahu |
aorist | |
jednina | |
1. | |
2. | |
3. | |
množina | |
1. | |
2. | |
3. | |
perfekt | |
jednina | |
1. | funkcionirao sam |
2. | funkcionirao si |
3. | funkcionirao je |
množina | |
1. | funkcionirali smo |
2. | funkcionirali ste |
3. | funkcionirali su |
pluskvamperfekt | |
jednina | |
1. | bio sam funkcionirao |
2. | bio si funkcionirao |
3. | bio je funkcionirao |
množina | |
1. | bili smo funkcionirali |
2. | bili ste funkcionirali |
3. | bili su funkcionirali |
imperativ | |
jednina | |
2. | funkcioniraj |
množina | |
1. | funkcionirajmo |
2. | funkcionirajte |
glagolski prilog sadašnji | |
funkcionirajući | |
glagolski prilog prošli | |
glagolski pridjev aktivni | |
funkcionirao, funkcionirala, funkcioniralo | |
funkcionirali, funkcionirale, funkcionirala |
1. | (u)raditi prema namjeri i svrsi (o osobama) |
2. | (u)raditi, biti/bivati ispravan (o stvarima) |
3. | službovati, usp. fungirati |