fundírati
fundírati (se) dv. 〈prez. fùndīrām (se), pril. sad. -ajūći (se), pril. pr. -āvši (se), gl. im. -ānje〉
Dv. | |
---|---|
infinitiv | |
fundirati | |
prezent | |
jednina | |
1. | fundiram |
2. | fundiraš |
3. | fundira |
množina | |
1. | fundiramo |
2. | fundirate |
3. | fundiraju |
futur | |
jednina | |
1. | fundirat ću |
2. | fundirat ćeš |
3. | fundirat će |
množina | |
1. | fundirat ćemo |
2. | fundirat ćete |
3. | fundirat će |
imperfekt | |
jednina | |
1. | fundirah |
2. | fundiraše |
3. | fundiraše |
množina | |
1. | fundirasmo |
2. | fundiraste |
3. | fundirahu |
aorist | |
jednina | |
1. | fundirah |
2. | |
3. | |
množina | |
1. | |
2. | |
3. | |
perfekt | |
jednina | |
1. | fundirao sam |
2. | fundirao si |
3. | fundirao je |
množina | |
1. | fundirali smo |
2. | fundirali ste |
3. | fundirali su |
pluskvamperfekt | |
jednina | |
1. | bio sam fundirao |
2. | bio si fundirao |
3. | bio je fundirao |
množina | |
1. | bili smo fundirali |
2. | bili ste fundirali |
3. | bili su fundirali |
imperativ | |
jednina | |
2. | fundiraj |
množina | |
1. | fundirajmo |
2. | fundirajte |
glagolski prilog sadašnji | |
fundirajući | |
glagolski prilog prošli | |
fundiravši | |
glagolski pridjev aktivni | |
fundirao, fundirala, fundiralo | |
fundirali, fundirale, fundirala | |
glagolski pridjev pasivni | |
fundiran, fundirana, fundirano | |
fundirani, fundirane, fundirana |
1. | (što) udariti/udarati temelj; (u)temeljiti, zasnovati/zasnivati (se) |
2. | (što, na čemu) opskrbiti/opskrbljivati dokazima, potkrijepiti/potkrepljivati, osloniti/oslanjati (se) na dokumente [fundirati na dokazima]; dokumentirati |