gȅnitīv
gȅnitīv m
Izvedeni oblici
| jednina | |
|---|---|
| N | genitiv |
| G | genitiva |
| D | genitivu |
| A | genitiv |
| V | genitive |
| L | genitivu |
| I | genitivom |
| množina | |
| N | genitivi |
| G | genitiva |
| D | genitivima |
| A | genitive |
| V | genitivi |
| L | genitivima |
| I | genitivima |
Definicija
gram. jedan od padeža indoeuropske deklinacije, u hrv. jeziku odgovara na pitanje koga ili čega, najčešće označuje dio neke cjeline i pripadnost čega čemu, stoji uz mnoge prijedloge
Etimologija
✧ lat. genitivus (genetivus) ≃ gignere: roditi
