gladìjātor
gladìjātor (gladijȃtor) m
Izvedeni oblici
| jednina | |
|---|---|
| N | gladijator |
| G | gladijatora |
| D | gladijatoru |
| A | gladijatora |
| V | gladijatore |
| L | gladijatoru |
| I | gladijatorom |
| množina | |
| N | gladijatori |
| G | gladijatora |
| D | gladijatorima |
| A | gladijatore |
| V | gladijatori |
| L | gladijatorima |
| I | gladijatorima |
| jednina | |
| N | gladijator |
| G | gladijatora |
| D | gladijatoru |
| A | gladijatora |
| V | gladijatore |
| L | gladijatoru |
| I | gladijatorom |
| množina | |
| N | gladijatori |
| G | gladijatora |
| D | gladijatorima |
| A | gladijatore |
| V | gladijatori |
| L | gladijatorima |
| I | gladijatorima |
Definicija
| 1. | pov. borac, rob, ratni zarobljenik ili zločinac koji se u starom Rimu u cirkuskim igrama borio s drugim borcem ili sa zvijerima, usp. murmilion, esedar, retiarij, bestijarij |
| 2. | sport tehn. složeni uređaj na kojem istovremeno može vježbati više ljudi; u ležećem, sjedećem i stojećem stavu vježbači podižu, odguravaju ili privlače poluge, dižu utege i sl. |
Etimologija
✧ lat. gladiator ≃ gladius: mač
