glȁnc
glȁnc m
Izvedeni oblici
| jednina | |
|---|---|
| N | glanc |
| G | glanca |
| D | glancu |
| A | glanc |
| V | glanče |
| L | glancu |
| I | glancom / glancem |
| množina | |
| N | glančevi |
| G | glančeva |
| D | glančevima |
| A | glančeve |
| V | glančevi |
| L | glančevima |
| I | glančevima |
Definicija
reg. vanjština i odlika onoga što sjaji; sjaj, blistavost, blještavilo [udariti glanc]
Etimologija
✧ njem. Glanz
