Hrvatski jezični portal

gòrūćī

gòrūćī prid.

Izvedeni oblici
Pozitiv
 
muški rod
jednina
N gorući
G gorućeg / gorućega
D gorućem / gorućemu
A gorućeg / gorućega / gorući
V gorući
L gorućem / gorućemu
I gorućim
množina
N gorući
G gorućih
D gorućim / gorućima
A goruće
V gorući
L gorućim / gorućima
I gorućim / gorućima
 
srednji rod
jednina
N goruće
G gorućeg / gorućega
D gorućem / gorućemu
A goruće
V goruće
L gorućem / gorućemu
I gorućim
množina
N goruća
G gorućih
D gorućim / gorućima
A goruća
V goruća
L gorućim / gorućima
I gorućim / gorućima
 
ženski rod
jednina
N goruća
G goruće
D gorućoj
A goruću
V goruća
L gorućoj
I gorućom
množina
N goruća
G gorućih
D gorućim / gorućima
A goruće
V goruće
L gorućim / gorućima
I gorućim / gorućima
Definicija
1. razg. goreći, usp. gorjeti
2. vreo, zažaren, vatren, žarki
3. vrlo hitan, važan, akutan [gorući problem; goruća potreba; goruće pitanje]