Hrvatski jezični portal

abrogácija

abrogácija ž

Izvedeni oblici
jednina
N abrogacija
G abrogacije
D abrogaciji
A abrogaciju
V abrogacijo
L abrogaciji
I abrogacijom
množina
N abrogacije
G abrogacija
D abrogacijama
A abrogacije
V abrogacije
L abrogacijama
I abrogacijama
Definicija
pravn. ukidanje ili opoziv zakonskog propisa novim zakonskim propisom [provesti/izvesti/obaviti abrogaciju]; poništenje, ukinuće, opr. derogacija
Etimologija
✧ ab- + lat. rogatio: molba, prošnja ≃ abrogare: ukidati